سایتهای برتر

وقتی دو یا چند شخص با توافق یکدیگر آورده های نقدی خود را تادیه و آورده های غیرنقدی خود را با تقویم و تسلیم به سرمایه های مشترک تبدیل می کنند و پس از ثبت در قالب یک شخصیت حقوقی تجاری سود و زیان حاصل از معاملات تجاری را به نسبت حصه مقرر شده تقسیم کنند شرکت تجاری گویند.

شرکت تجاری، ظرف و قالبی است برای تجارت. شرکای شرکت ممکن است تصمیم بگیرند که تجارت را برچیده و ظرف آن را نیز از بین ببرند. این تصمیم احتمالاَ در شرایطی اتخاذ می گردد که اولاَ برای فروش یکجای تجارت خریداری نیست و ثانیاَ ظرف تجارت و اصطلاحاَ پوسته شرکت نیز از ارزش چندانی برخوردار نیست. آن چه که مقنن، انحلال و تصفیه شرکت تجاری نامیده است، غالباَ به این نوع از پایان دادن به تجارت اشاره دارد و مقررات نسبتاَ مفصلی برای آن وضع شده است که جزء مهمی از حقوق شرکت های تجاری را تشکیل می دهد. در این مقاله به برچیدن تجارت همراه با انحلال شرکت تجاری می پردازیم.

فرآیند تصمیم گیری و آثار آن

تصمیم به انحلال و تصفیه از جمله تصمیمات بسیار مهم شرکت تجاری است و اتخاذ آن منطقاَ در صلاحیت مهم ترین نهاد تصمیم گیری شرکت یعنی اجتماع قانونمند شرکاست. در شرکت سهامی عام و خاص، مجمع عمومی فوق العاده عالی ترین نهاد است و در سایر شرکت ها نیز نهادهایی با کارکرد مشابه وجود دارد. شرکت، ضمن تصمیم به انحلال، باید شخص یا اشخاصی را به سمت مدیر تصفیه برگزیند. از این پس مدیر یا مدیران تصفیه فقط اقداماتی را انجام می دهند که در راستای پایان دادن به حیات شرکت است.

فرآیند تصفیه

فرآیند تصفیه را می توان در چهار مرحله ذیل خلاصه نمود :
- اجرای تعهدات باقی مانده، از جمله تکمیل قراردادهای ناتمام، تادیه بدهی های تجاری، کارگری ، مالیاتی، تامین اجتماعی و بازگرداندن اموال متعلق به دیگران.
- وصول مطالبات و استرداد اموال ، از جمله مطالبات نقدی و مطالبات غیرنقدی ناشی از قراردادهای خرید و پیمانکاری و غیره و استرداد اموال متعلق به شرکت که نزد دیگران است ،
- فروش اموال شرکت که احتمالاَ طیف وسیعی از اموال مادی و غیرمادی را تشکیل می دهد، اموال مادی نظیر املاک و اسباب و ماشین آلات و اموال غیرمادی همچون علامت تجاری، سرقفلی ، دانش فنی. البته باید توجه داشت که فروش جزء به جزء مایملک شرکت، ارزش افزوده مستتر در این اجزاء را که ناشی از پیوستگی و هماهنگی میان آن هاست، از بین می برد،
- تقسیم ارث شرکت میان شرکا، یعنی فروش آن چه که پس از اجرای کلیه تعهدات، باقی مانده و تقسیم وجوه حاصل از فروش، میان شرکا.

مسائل ختم تصفیه

با ختم عملیات تصفیه به طریق مقرر در قانون، حیات شرکت تجاری ، ( تاجر ) نیز خاتمه می یابد. اما دو نگرانی باقی می ماند؛ نخست این که کماکان طلبکارانی وجود داشته باشند که با توجه به مرگ شرکت امکان وصول طلب خویش را عملاَ از دست بدهند و یا برای این منظور دچار مشقت شوند. دوم این که بعضی اشخاص با اعتماد به وجود شرکت اقداماتی انجام دهند که نهایتاَ به زیان منجر شود. مثلاَ علیه شرکت اقامه دعوی نمایند و سپس دریابند که چنین شرکتی دیگر وجود ندارد.
مقنن برای رفع نسبی این دو نگرانی، تکالیف و مسئولیت های سنگینی را برای مدیر تصفیه در نظر گرفته است.
شایان ذکر است، در انحلال شرکت، کلیه ی اعضاء می بایست صورتجلسه را امضاء کنند و اگر حتی عضوی از شرکت رضایت به انحلال نداشته باشد سایر اعضاء نمی توانند شرکت را منحل کنند. با توجه به مقررات قانونی، صورت جلسه را می بایست به انضمام سایر مدارک، به اداره ی محترم ثبت شرکت ها ارسال نمایند تا آن اداره ی محترم، اقدامات لازم جهت ثبت انحلال را مبذول دارد و مراتب از طریق نشر آگهی در روزنامه رسمی یا کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می گردد به اطلاع صاحبان سهام برسد.

:: بازدید از این مطلب : 3

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

تاریخ انتشار : سه شنبه 6 شهريور 1397 | نظرات ()

نکات کلیدی در افزایش سرمایه شرکت های سهامی

نوشته شده توسط : ali

افزایش سرمایه به معنای بالا بردن سرمایه اسمی و ثبت شده شرکت است. با افزایش سرمایه مسئولیت صاحبان سهام در قبال دیون شرکت افزایش می یابد. شرکت به دلیل بهره مندی از مزایا افزایش سرمایه می دهد، زیرا با افزایش سرمایه شرکت های دیگر ارزش و اعتبار خوبی برای شرکت قائل می شوند.
در این مقاله برآن شدیم تا به افزایش سرمایه شرکت های سهامی بپردازیم تا شما خواننده محترم با مهم ترین نکات آن آشنا شوید.

نکات کلیدی در افزایش سرمایه شرکت های سهامی :

1. افزایش سرمایه شرکت در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده می باشد.
2. افزایش سرمایه با موافقت اکثریت دو ثلث آرای حاضر مجمع عمومی فوق العاده امکان پذیر است.
3. افزایش سرمایه پس از پیشنهاد هیات مدیره و قرائت گزارش بازرس یا بازرسان به تصویب می رسد.
4. تشریفات تصویب افزایش سرمایه عبارتند از : الف) پیشنهاد هیات مدیره ب) قرائت گزارش بازرس یا بازرسان ج) تصویب مجمع عمومی فوق العاده
5. اساسنامه شرکت نمی تواند اختیار افزایش سرمایه را به هیات مدیره بدهد.
6. مجمع عمومی فوق العاده می تواند اختیار عملی افزایش سرمایه را با تعیین دو مورد به هیات مدیره واگذار کند : الف) مدت عملی شدن افزایش سرمایه که حداکثر 5 سال می باشد ب) سقف مبلغ افزایش سرمایه .
7. به موجب ماده 163 لایحه قانون تجارت، هیات مدیره در هر نوبت پس از عملی ساختن افزایش سرمایه باید حداکثر ظرف یک ماه مبلغ سرمایه مندرج در اساسنامه را اصلاح کند و مراتب را به مرجع ثبت شرکت ها اعلام دارد تا در پرونده شرکت ثبت و برای اطلاع عموم آگهی بشود.
8. به موجب ماده 166 لایحه، هنگام افزایش سرمایه هر سهامدار شرکت به نسبت ( نه میزان ) سهامی که در شرکت دارد، در خرید سهام جدید حق تقدم دارد.
9. در شرکت سهامی خاص، پس از آن که مجمع عمومی فوق العاده افزایش سرمایه را به تصویب رساند مراتب از طریق انتشار آگهی در روزنامه کثیرالانتشار شرکت به اطلاع صاحبان سهام می رسد. در این آگهی مهلت پذیره نویسی نیز قید می شود.
10. در شرکت سهامی عام پس از تصویب افزایش سرمایه توسط مجمع عمومی فوق العاده، گواهینامه حق خرید سهام از طرف شرکت صادر می شود. برای صاحبان سهام بی نام به موجب آگهی منتشره در روزنامه شرکت، به آنان مهلتی که کمتر از 20 روز نباشد داده می شود تا به مراکزی که ار طرف شرکت تعیین می شود مراجعه و گواهینامه حق خرید سهام جدید را دریافت کنند، اما گواهینامه حق خرید سهام جدید برای صاحبان سهام بانام با پست سفارشی ارسال می گردد.
11. هر گاه از تاریخ تسلیم طرح اعلامیه پذیره نویسی شرکت سهامی عام 9 ماه گذشت و افزایش سرمایه ثبت نشد، پذیره نویسان سهام جدید می توانند از مرجع ثبت شرکت ها گواهینامه ای دایر بر عدم ثبت افزایش سرمایه دریافت و به بانک مراجعه و وجوهی را که بابت پذیره نویسی پرداخته اند پس بگیرند. در این صورت هزینه ها نیز با شرکت است.
12.اولین قدم در ثبت افزایش سرمایه شرکت سهامی خاص تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت شرکت هاست و صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده و آگهی افزایش سرمایه شرکت نیز باید به اظهارنامه ضمیمه شود. اظهارنامه باید به امضای کلیه اعضای هیات مدیره برسد و حتی اگر یک عضو هیات مدیره اظهارنامه را امضا نکند افزایش سرمایه قابل ثبت نمی باشد.
13. در زمان افزایش سرمایه شرکت سهامی عام و خاص بحث تعهد سرمایه برخلاف زمان تاسیس منتفی است و کلیه مبالغ باید به شرح ذیل پرداخت شود :
الف) از طریق بالا بردن مبلغ اسمی : کلیه افزایش سرمایه باید نقداَ پرداخت شود.
ب) از طریق صدور سهام جدید : کلیه افزایش سرمایه نقداَ پرداخته یا تهاتر شود.
در صورتی افزایش سرمایه امکان پذیر است که تمام سرمایه قبلی شرکت تماماَ تادیه شده باشد.

مدارک لازم جهت افزایش سرمایه در شرکت سهامی خاص :

به موجب ماده 183 لایحه، مدارک ذیل برای ارائه به مرجع ثبت شرکت ها الزامی می باشد :
- صورت جلسه مجمع عمومی فوق العاده که افزایش سرمایه را تصویب نموده یا اجازه آن را به هیئت مدیره داده است و در صورت اخیر، صورت جلسه هیئت مدیره که افزایش سرمایه را مورد تصویب قرار داده است.
- یک نسخه از روزنامه ای که آگهی مذکور در ماده 169 این قانون در آن نشر گردیده است.
- اظهارنامه مشعر بر فروش کلیه سهام جدید و در صورتی که سهام جدید امتیازاتی داشته باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه قید شود.
- در صورتی که قسمتی از افزایش سرمایه به صورت غیرنقد باشد باید تمام قسمت غیرنقد تحویل گردیده و با رعایت ماده 82 این قانون به تصویب مجمع عمومی فوق العاده رسیده باشد.
مجمع عمومی فوق العاده در این مورد با حضور صاحبان سهام شرکت و پذیره نویسان سهام جدید تشکیل شده و رعایت مقررات مواد 77 لغایت 81 این قانون در آن قسمت که به آورده غیرنقد مربوط می شود الزامی خواهد بود و یک نسخه از صورت جلسه مجمع عمومی فوق العاده باید به اظهارنامه مذکور در این ماده ضمیمه شود.
نکته : مانند زمان تاسیس آورده غیرنقد باید تماماَ به شرکت تحویل داده شود و به ارزیابی کارشناس رسمی دادگستری برسد و آورده غیرنقد را نمی توان به بیش از میزان ارزیابی کارشناسی رسمی دادگستری تصویب نمود.

مدارک لازم جهت تسلیم به مرجع ثبت شرکت ها برای ثبت افزایش سرمایه در شرکت سهامی عام :

مدارک لازم برای ثبت افزایش سرمایه عبارتند از :
الف) طرح اعلامیه پذیره نویسی در خصوص سهام جدید
ب) آخرین ترازنامه و حساب و سود و زیان نیز که به تصویب مجمع عمومی عادی رسیده پیوست طرح اعلامیه پذیره نویسی می گردد و اگر تصویب نشده این نکته باید در طرح اعلامیه پذیره نویسی قید شود.